Liedjes en clips

Intro

Kukeleku! (Kukeleku!) – Kukeleku! (Kukeleku!)
Lalalalalalala

Refrein:

Dao sjteit dae’n hauve haan weer mèt de naas veuraan,
en löp te prónke mèt zien vaere.
Wie dae te sjtuute sjteit es ‘r victorie kreijt,
nae, ’t mót ech neet gekker waere.
Dao sjteit dae’n hauve haan weer mèt de naas veuraan
al löp ‘m alles in de sop.
Jao, zelfs in ’t nauw, zoa gruètsj wie eine pauw,
dae’n hauve haan dae geit veurop.

Couplet 1:

Bienao waor ich prins gewore, meh ich laekde oet.
Sjtóng veuraaf in ’t kèrkeblaad te prónke mèt mien sjnoet.
De vastelaovespresident dae vóng dat neet zoa leuk.
Hae zag: “ich höb mich gauw nog ‘ne nuuje prins gezeuk.”
Kukeleku! (Kukeleku!) – Kukeleku! (Kukeleku!)
En noe brölle alle luuj:

REFREIN:

Couplet 2:

Bienao waor ich sjöttekeuning op ’t OLS.
Ich sjoot ’t lètste bölke aaf, meh al kaom in protes.
De sjötte sjrièfde moord en brand: “hie klop toch gaar nieks van!
Doe huèrsj neet bie ’t zèstal man, doe bès de bieleman!”
Kukeleku! (Kukeleku!) – Kukeleku! (Kukeleku!)
En noe brölle alle luuj:

REFREIN:

Brök:

Lèts zoot ich in de frieteboet veur friet mèt hauve haan,
toen keek mich dat sjtök pluumeviè mèt groate ouge aan.
Hae lachde en hae zag: “mèt vastelaovend veur de deur,
hout ich noe eed’re hauve haan de sjpegel effe veur!”

REFREIN:

Couplet 1:

Dae’n eine vastelaovesgek dae sjpiet zich in de heng,
en geit nao zien ontbijt mèt sjpek en ei weer aan de geng.
Hae wèt dat d’r gein fiès óntsjteit es eine neet begint,
en zaet “mien plan dat sjlaag geheid, d’n aanhouwer wint.”
Hae haet aan ederein en alles sjiet.
en sjrièf ’t oet: “noe kump de sjoanste tied!”

REFREIN:

Hie kump ’t fièske van ’t jaor,
veer gaon ’t same viere!
Ederein is d’r veur klaor,
veer gaon ’t same viere!
Geine eine maak bezjwaor,
veer gaon ’t same viere!
Vier de leefde, vier ’t laeve,
vier de lach en vier de traon.
Vier ’t door dich gans te gaeve,
vier ’t same en laot dich gaon!

Couplet 2:

Dat wat begint mèt eine gek, dat weurt al ummer miè,
en kriet al rollend väöl effek, wie ’n belke in de sjniè.
Dae bal dae ’n lawine weurt, dae dendert op ós neer,
tot ederein weurt mètgesjleurd in dae sjlinger van plezeer.
En geine is de houte in de boet.
meh honderddoezend kaele brölle oet:

REFREIN:

Brök:

Dao sjteit nog eine aan de kant, dae lièt ’t köpke hange.
Dem sjnap v’r effe bie de hand, dae mót v’r effe vange.
Wae nieks van vastelaovend sjnap, noe bès toch neet zoa sjoe.
Kom op en zèt dae’n ièsjte sjtap, dan kump ’t vanzelf nao dich toe.

REFREIN: 2x

Couplet 1:

In ós sjtamkaffee dao haet d’n tied sjtilgesjtange
meh daovan höb veer geine sjpiet.
Want zoa is van väöl goods ouch väöl blieve hange,
neet voltooid verleje en kwiet.
Hie is geine opsjmuk of tierelantijn,
hie hout v’r ’t sumpel, hie hou v’r ’t klein.

REFREIN:

Vastelaovend is hie zichzelf gebleve,
‘n paar gekke sjlaeg, ‘ne houp sjaele kal.
En de sjpreuk die ós hie op ‘t lief is gesjreve:
“höb lak aan de welt en sjpas aan dichzelf”, dat is al
Gein megafestijne, gein toeters en belle,
gein diekköp die meine de wètte te sjtèlle.
Meh allein doe en ich, die gaer nog get blieve,
mèt ‘n lachend gezich ós mèt laote drieve,
Vastelaovend is hie zichzelf gebleve,
de krach van de eenvoud, dat is carnaval.

Couplet 2:

Vastelaovend weurt eder jaor groater en baeter.
de grenze die waere gezoch.
In ós sjtamkroog is sjpas op de veerkante maeter,
veur ós is dat miè es genog.
Hie is geine opsjmuk of tierelantijn,
hie hout v’r ’t sumpel, hie hou v’r ’t klein.

REFREIN:

Couplet 1:

De diekköp in Den Haag luuj, die zin in paniek.
Ze zègke gewichtig: “v’r waere te diek”.
De aafsjlankprogramma’s, wat zin ze gewild,
En edesj kièr waere de kilo’s getèld.
Meh zoa af en toe dan vergaet ich dat aeve,
dan gaon ich op zeuk nao ’n paar unskes miè.
Zoa’n vroumesj mèt pakkes dat lach nao ’t laeve,
want mollige maedjes… die tèlle veur twiè.

REFREIN:

Mollige maedjes zin lekkere wichter,
mollige maedjes, dao bin ich veur in.
Kiek nao dae breije lach op hun gezichter,
is dan de res ouch get breier, dat kin.
Mollige maedjes, dat zin geniale,
mollige maedjes die maoge d’r zin.
Kiek nao die sjlanke den, zuug ze ‘ns bale,
mager is oet noe… en mollig is in!

Couplet 2:

De mäötjes 38, ’t sjlankheidsideaal,
Noe zuug ze ‘ns pronke, die weite ’t waal.
De boezem veuroet en de naas in de loch,
Get opmaak en sjmoek en de man is verkoch.
Meh jong, nao zoa’n pöpkes zal ich neet gauw happe,
want ich loup neet werm veur vel euver knaok.
Ich Höb lever get sjtevigs om ‘ns lekker te sjnappe
want mollige maedjes… sjlaon ich aan d’n haok.

REFREIN:


Couplet 1:

Wèts doe wo ich benauwd van krieg?
De sjpegel van de ziè dae sjtieg,
wat is toch aan de hand mit ós klimaat?
Wèts doe es sjtrak de Noordpool sjmèlt,
wae al dat water taegehèlt?
Wat maak ’t oet? veer zin geweun paraat!

REFREIN:

Al sjteit ’t water ós aan de luppe,
hie is de code ‘road-gael-greun’ veur ederein.
Al hingk de kater ós aan de sjluppe,
es ich die code roop, wèt Limburg wat ich mein.
Wèts doe wat al die natigheid
mit ózze vastelaovend deit?
Mit optoch, leedjes, prins en buut,
of blief allein mer de blauw sjuut?
Al sjteit ’t water ós aan de luppe,
hie blief de code neet geheim,
en hilt de sjpas ós op de bein.

Couplet 2:

Wèts doe wo menigein van druimp?
Dat Limburg gans weurt euversjtruimp,
d’n allerdruègste humor weurt nog naat.
Wèts doe dat hie d’n iesbaer kump,
d’n hièring zoa dien moel in zjwump?
Wat maak ’t oet? veer zin geweun paraat!

REFREIN:

Brök:
Al geuf ’t donder, bliksem, hagel, sjtörm en raege,
dao kint d’n echte vastelaovesgek waal taege.
Al geuf ’t codes in de kleure van de raegebaog,
de vastelaovesgek geit door! Dat is gein vraog.

REFREIN:


Couplet 1:

Wiel dae gong es helle wèrker van ’t CBS
op zeuk nao statistieke van Limburg op zien bès.
Dat haet mich ein gedoert jóng, want Wiel is ambtenaer.
noe haet ‘r get gevónge, dat huère v’r gaer:

Refrein:

De meiste sjpas per m2,
de meiste sjpas per kop van ’t volk.
Kom, goaj dich d’r in, dan weurt ’t nog baeter,
wae laef hie in Limburg, dae laef op ’n wolk.
De zals t’r mer wone, de zals t’r mer wèrke,
dan höbs te toch zelf allang kènne mèrke:
De meiste sjpas per m2,
de meiste sjpas per kop van ’t volk.

Couplet 2:

die zègge: “kom laot gaon man, en maak dich neet diek.
De sjpas maak veer toch zelf en bès mer neet bang,
wat Wiel haet oetgevónge, dat wis veer allang!”

Refrein:

Brök:

Veer wille alles óngerzeuke en verklaore,
de “facts & figures” höb v’r bie de hand.
Meh ein dink is beweze door de jaore:
de vastelaovend geit baove ós versjtand.

Refrein:


Couplet 1:

Gisteraovend waor v’r mit de sjpaskapel op sjtap,
jong, dan riet v’r ‘m eine bie!
Veer blaoze es v’r serenades bringe aan de tap,
ós de longe oet de prie.
Meh opins toen veel ich sjtil, ich kreeg gein noat miè oet die toet;
ze repe: “Blaoze! Blaoze!”
Ich heel ze op de kop, toen veel d’n hauve oetzèt d’r oet,
en ich zag: “Noe kiek toch hie:”

Refrein:

Ich höb de träöt laeg, ich höb de träöt laeg,
meh die waor hagelevol!
Ich höb de träöt laeg, ich höb de träöt laeg,
van de confetti en de sjlingers sjting ze bol.
Dao zoot vanalles in mien bas:
d’n hood, de sjtrik, de sjluppejas,
‘ne hiëring puilde d’r oet.
‘t Glaeske beer, de frikandel,
d‘n hauve haan, de zjarretel,
lèk dat dien vrouw ‘ns oet…
Ich höb de träöt laeg, ich höb de träöt laeg,
meh die waor hagelevol!

Couplet 2:

Limburg haolt mit vastelaovend alles oet de kas,
jong, dan riet v’r ‘m eine bie!
’t Lètste kletske energie weurt omgezat in sjpas,
en dat raos ós door de prie.
Meh esjgoonsdig weurt ’t sjtil, v’r kriege nieks miè oet de träöt;
al roop v’r: “Blaoze! Blaoze!”
De klanke die verweije wie confetti in de gäöt,
zoa vaerdig wie nog nie.

Refrein: 2x


Couplet 1:

Vader vastelaovend dae sjteit op en hef de vinger
en alle ouge zin op häöm gerich.
Hae zaet taege zien naogesjlach: “noe loester effe kinger,
hie kump de lètste wieze raod van mich:
De vastelaovend geit ós aan de prie,
dus pak die heisj op en noe loester hie.”

Refrein:

Gaef ’t door! Gaef ’t door! Dat vastelaovesvuur,
probeer ’t in de harte te ontsjtaeke.
Gaef ’t door! Gaef ’t door! Dat sjtök van ós cultuur
maog in ’n miensjelaeve neet ontbraeke.
Al is ’t mer een waakvlam, die flakkert in de wind.
’t Kleinste vlemke twinkelt in de ouge van ’n kind.
Gaef ’t door! Gaef ’t door! Dat vastelaovesvuur,
zal brenne eder jaor veur ’n paar waeke.

Couplet 2:

Wie ’n loupend vuurke geit ’t noe door de provincie
wat vader vastelaovend haet gezag.
De vonk sjleit euver op de allerjongste generatie
nog sjneller en nog forsjer es verwach.
En ederein dae dreug zien sjteintje bie,
want vastelaovend geit ós aan de prie.

Refrein:

Brök

En vader vastelaovend verheug zich op die daag,
zien boodjsap is begrepe, zien missie is gesjlaag.
Dat estafettesjtekske dat geit van hand tot hand,
van vastelaovesgekske… nao gekske… nao gekske,
in ’t Limburgs land.

Refrein:


Lalala…

Couplet 1:

Agenda’s en kalenders, ze sjrieve mich de wèt,
van alle doon en laote, van opsjtaon en nao bèd.
De mailtjes en de memo’s, de fax, de telefoon,
Nog sms en facebook, wieniè mot ich dat doon?
Op vriedig kump de climax, d’n druk dae mot ich kwiet.
De klok die kins te höbbe, meh gun mich effe tied.

Refrein:

Drie daag weit ich dat ich oet zal gaon,
drie daag midde in ’t laeve sjtaon.
Es ich heivesj mót dan lach de maon,
Laot mer lekker gaon.
Op vriedigaovend geit mien tempo flink vertrage,
dat houw ich toch al ièder mótte doon.
Meh noe gaon ich toch ech mien kenske wage,
nao ’t weekend weurt ’t renne weer gewoon.
Drie daag weit ich dat ich oet zal gaon,
midde in ’t laeve sjtaon.

Lalala…

Couplet 2:

Noe preuf ich aan ’t laeve, ich preuf aan ’t gelök.
Van wat mich is gegaeve, geneet ich aan ’n sjtök.
Ich tèl mien zaegeninge en sjtraol van oar tot oar.
Wat angere van mich vinge, dat ving ich gein bezjwaor.
Laot mich mer lekker sjtappe, d’n druk dae mot ich kwiet.
De klok die kins te höbbe, meh gun mich effe tied.

Refrein: 2x

Lalala…

Couplet 1

Honderddoezend kingerouge keke nao d’n touvenaer,
dae zag: ‘lèt op, want dalik klink mien sjpreuk;
dan touver ich uch nao ’n lendje, jong, dao zeet g’r toch zoa gaer,
g’r zult ’t zeen: dao is sjpas, dao is ’t leuk.
Meh kiek oet want dao is drie daag get bizonders aan de hand’,
zien sjpreuk die klonk en de kinger sjtónge in ós Limburgs land!

Refrein:

Dit is ’t land van vastelaovend, ’t land van ’t gelök.
Bourgondisch land van ‘laissez faire’ en ‘maak dich mer neet drök’.
Dit is ’t land van vastelaovend, ’t land van ’t gelök.
’t Land wo alle luuj noe drie daag lache aan ’n sjtök.
Dit is ’t land van vastelaovend, ’t land van ’t gelök.
’t Land van ‘carpe diem’,
wo vandaag d’n daag d’n daag nog weurt geplök..

Couplet 2:

’t Klein grut dat góng sjtappe; carnaval sjtóng in de kingersjeun,
en ederein dae houw plezeer veur twiè.
Ouch veur de groate luuj waor ‘t ‘n sjpas om dit te zeen, geweun,
en eed’ren daag dae sjmaakde weer nao miè.
Ouch d’n touvenaer dae zoog ’t en hae waor totaal verguld,
wie kingerhand en –hart mit vastelaovend woort gevuld.

Refrein:

Couplet 3:

Op esj’legoonsdig zag d’n touvenaer: ‘noe is ’t good gewaes,
noe touver ich weer alle kinger truuk’.
De kinger protesteerde: ‘dat is gaar neet leuk wa-s doe dao zaes,
och laot ós hie, veer houte ós keduuk’.
Bie d’n aanblik van de kinger woort d’n touvenaer zoa klein.
Mit de vastelaovend dan ontwaak ’t kind in ederein.

Refrein: 2x


Couplet 1:

Van die luuj die ummer blieve lamentere,
doa knap ich op aaf!
En de positieve dinger neet waardere,
doa knap ich op aaf!
Meh gelukkig mer, ich bin dae’n optimis,
dae lekker op aan ’t knappe is.

Refrein:

Dao knap ich van op! Dao knap ich van op!
Van dae sjoane vastelaovend en dae kolder in de kop.
Dao knap ich van op! Dao knap ich van op!
Wie van sjpek-en-ei of bloodwoosj, of wie van ertesop.
Noe maak ich mit die daag ’n nuuj begin,
mit eine gekke sjlaag, goaj ich mich d’r in.
Dao knap ich van op! Dao knap ich van op!
Van dae sjoane vastelaovend en dae kolder in de kop.

Couplet 2:

Van die luuj die zoerder zin es zoermoosvate,
doa knap ich op aaf!
Wo de bèste therapie neet bie zal bate,
doa knap ich op aaf!
Meh gelökkig mer, de meiste die ich kin,
die höbbe altied gooje zin.

Refrein:

Couplet 3:

Van die luuj die nieks van vastelaovend sjnappe,
doa knap ich op aaf!
Die-s te noats ‘ns op get humor kins betrappe,
doa knap ich op aaf!
Meh gelökkig mer, ’t gros dat haet gein las,
die laeve drie daag veur de sjpas.

Refrein:


Intro:

Hand in hand sjtaon veer veur vastelaovend,
veer sjlaon ’n brök die dreug van Noord tot Zuid.
Hand in hand sjtaon veer veur vastelaovend,
en es ’t lök dan klink ’n nuuj geluid.

Couplet 1:

De boerebroed van Venlo en ’t Mooswief van Mestreech,
die danse op ’t Munsterplein tot aan ’t mörgeleech.
D’r Lange Jan oet Heële en d’r kloon oes Kirchroa,
die loupe zich in Mook in polonaise achternao.
Van euveral klink de nachtegaal zoa wie ‘r is gebek,
En al is dat zoa versjillend, veer versjtaon ós hie perfek.

Refrein:

Hand in hand sjtaon veer veur vastelaovend,
veer sjlaon ’n brök die dreug van Noord tot Zuid.
Hand in hand sjtaon veer veur vastelaovend,
en es ’t lök dan klink ’n nuuj geluid.
Al sjpeelt ’t Zuide anger noate es ’t Noorde,
dat is de eigenheid die ederein waardeert.
Ze sjmèlte same tot de prachtigste akkoorde,
wo gans Limburg mit die daag van profiteert.

Couplet 2:

De Roej en Blauw van Eèsjde sjpele same aan ’n sjtök,
in Thoear dao klink de canon van de Geite en de Bök.
En Zefke Mols oet Zitterd löp in Wieërt de deure plat,
de Katers, Kuus en Piëlhaas zjwiere door de Waereldsjtad.
De hoorn van de herder sjalt langs Maas en Roer en Geul
en Limburgers die deile noe ’t zelfde geveul.

Refrein:

Brök:

Sjouwer aan sjouwer, zoa sjtaon v’r naevenein,
es dragers van ’t sjoanste sjtök cultuur.
Of jonger, of ouwer, hie klink mer ein refrein,
veer zinge ’t vol passie en vol vuur.

Refrein:

Refrein:

Noe waere de blome weer boetegezat
en mien hart sjteit in brand van binne.
Veer sjeigele euver de vloer leve sjat
en laote ós neet kinne.
Zèk, höb ich van dich al ’n muulke gehad?
’t Puène maog beginne.
Sjrief al wat v’r drinke mer bie op de lat,
dat kom v’r mörge pinne.

Couplet 1:

Veer höbbe allemaol os gów en sjlechte daag,
veer höbbe allemaol os zörg op de maag.
Meh al die zörg waere aan ’n zie gezat,
die höb v’r noe gehad.
Ederein kump biejein,
want lache en fièste dat deis te neet allein.
Goaj mit ós de remme los,
es v’r wèrke motte zin v’r weer de klos.

Refrein:

Couplet 2:

Veer höbbe in ós laeve waal ‘ns las van leid,
meh gaef de mood neet op es ’t dich taege sjteit.
Noa raege dan kump zonnesjien zoa weurt gezag,
nao traone kump de lach.
En dae lach is get waerd,
nieks es lachende luuj is ’t sjoanste op aerd.
Laot die traon mer vergaon,
ze verdwient achter de wolke en de maon.

Refrein:

Brök:

Kèrmes, sjöttefiès of carnaval, ‘t is sjteeds ‘t zelfde leed;
De blome boete zèt v’r euveral, op heim aan gaon v’r neet!

Refrein:

Couplet 1:

De buutte van Harieke waore waal leuk,
meh zelde kreeg hae zien publiek in een deuk.
Tot lèts op de zitting, toen lukde ‘m dat:
ze gierde en brölde, de zaal dae loog plat.
En harie ging los, hae reep “luuj ich wós
al jaorelang dat ich ’t kós!”

Refrein:

Dit is de kroan, kroan, kroan op ’t werk,
zoa gaaf en geweldig, zoa sjiek en volmaak.
De kroan, kroan, kroan op ’t werk,
hie höb ich de richtige sjnaor mit geraak!
Die angere dinger, die waore ouch sjoan,
meh dit is ’t einde, want dit sjpant de kroan,
kroan, kroan op ’t werk.
Hie höb ich de richtige sjnaor mit geraak!

Couplet 2:

Es sjlagerzänger zóng Jeuke zien leed,
meh zien tekste die houwe ’t ummer net neet.
Tot lèts op kónkoer, toen woort hae nummer ein;
de zaal in extase en de jury in zjweim.
En Jeu zag: “dae zit! Noe höb ich mien hit.”
En de ganse tent lalde mit:

Refrein:

Couplet 3:

Bie de sjöpping verdeilde ’t Hiërke de sjpraok
Euver sjtaeje en leng, tot ’t piepkleinste laok.
En sjuus wie hae dach: “’t is precies wie ich wil”
zag Petrus: “wat is ’t in Limburg nog sjtil…?”
Mit ’n lachend gezich, zag d’n Hièr: “dan laot ich
alle Limburgers kalle wie mich!”

Refrein: 2x


Couplet 1:

D’n eine veult ‘n sjoevering tot ónger in de sjtrank,
d’n angere haet kriebels, zien ganse laeve lank.
Ich kin d’r en dao liek ’t op ’t puntje van de tong.
Ich voolt ’t aan mien water, wie ich op ’t huuske sjtóng.

Refrein:

Heij! Wo zit ’t bie dich – wo zit ’t bie dich
dat geveul van vastelaovend?
Heij! Noe kiek ’ns nao mich – noe kiek ’ns nao mich,
wat ich veul is väölbelaovend!
’t Begint bie eine bubbel, dae borrelt in de maag
en esj’legoonsdig zit ’t in ’n flink sjtök van de kraag.
Heij! Wo zit ’t bie dich – wo zit ’t bie dich
dat geveul van vastelaovend?

Couplet 2:

Bie menigein dao zit ’t in de gene of ’t blood.
Geweun luuj sjleit ’t in de bol, bie diekköp in d’n hood.
Bie kinger in de greuj dao kump ’t mit in edere sjeut,
en dao, dao löp d’r eine, nou dae haet ’t in de veut.

Refrein:

Couplet 3:

Lèts trof ich eine miensj, dae sjloog de erm in de loch
en reep: “ich höb ’t neet, al höb ich euveral gezoch!”
Ich zag: “es doe ’t nörges truukvings in dien ganse prie,
dan bis te riep veur Oasteriek en veur d’n apres-ski.”

Refrein: 2x

Refrein:

Veer kinne nog jaore veuroet!
Zoaväöl vasteloavend zit nog in ’t vaetje.
Veer kinne nog jaore veuroet!
En geluif mer, veer gaon door tot aan ’t gaetje.
Veer kinne nog jaore veuroet!
Mit wat ós allenei in d’n hood vilt op ós paedje:
Oneindig väöl ideetjes, veur buutte en veur leedjes
en thema’s veur de wage.
Dat kump mit al die planne, in kroeke en in kanne.
Vastelaovend, dae weurt gedrage.

Couplet 1:

De gouwe hendjes van de wageboewesj boewe,
ze höbbe nog inspiratie zat.
En de buuttereedner sjödt ’t oet zien moewe,
hae kriet nog alle zale plat.
En ouch ós sjpaskapelke geuf ‘m ‘ne vaeg,
want ’t vaetje… (want ’t vaetje…)
want ’t vaetje dat is nog lang neet laeg.

Refrein:

Couplet 2:

De gouwe hendjes van de kleiermaeksters neije,
ze höbbe de pekskes bienao klaor.
En de leedjesmaeker lièt zien leedje dreije,
’t weurt de sjlager van ’t jaor.
En ouch d’n einzelgänger tömmert aan de waeg,
want ’t vaetje… (want ’t vaetje…)
want ’t vaetje dat is nog lang neet laeg.

Refrein:

Couplet 1:

Mit vastelaovend lièrde veer ós kinne,
dien köpke waor ’n ware kleureprach.
Dien ech gezich mós ich mich mer verzinne,
meh ich voolt dat ich verleef woort op verdach.
’t Saoves wie de sjmink woort aafgewesje,
ontsjpon zich ’n geweldig gave sjnoet.
Toen vele mich de ouge oet de tesje
en zeelsgelökkig sjrièfde ich ’t oet:

Refrein:

Ónger dat läögske sjmink… dao zit ’n lekker dink.
Ich bin betouverd door dae leve lach
en diene ougopsjlaag haet mich volledig in zien mach.
Ónger dat läögske sjmink… dao zit ’n lekker dink.
Ich sjtreel veurzichtig wat ich sjtrele maog
en puèn dien muulke dat ’n muulke vraog.

Couplet 2:

Noe sjteis te dèkker oere veur de sjpegel
en meins te da-s te gans mós opgesjmuk.
Toch maak ’t dich neet sjoaner in de regel,
die laklaog sjat, die brink toch gein gelök.
Mit vastelaovend maogs te dich nog sjminke,
dan seert ’t dich, die kleurkes op dien vel.
Meh door ’t jaor hoof ich neet lang te dinke,
dan zeen ich dich ’t leefste naturel.

Refrein: 2x

Couplet 1:

Op ‘t naojaor kómme veer biejein,
dan motte veer gaon sjrieve.
Dan sjtele veer ós leed inein
om aan d’n top te blieve.
D’n teks dae mót eenvoudig zin,
‘t ritme mót dich pakke.
Meh dit jaor vilt ós gaar nieks in,
de mood begint te zakke.

Refrein:

Noe zink ederein mit ós dit refrein:
Wat höb’ v’r ‘n leid! Wat höb v’r ’n leid mit ós leedje.
Veer gaeve besjeid, vol traone en zjweit:
Wat höb’ v’r ‘n leid! Wat höb v’r ’n leid mit ós leedje.
Euhhh… euhhh…, ’t is nog lang neet aaf,
Euhhh… euhhh…, alaaf-alaaf-alaaf!

Couplet 2:

Veer sjödde ‘t zoa oet de moew,
meh dat is lang geleje.
Want dit jaor is ‘t bah en boe,
veer höbbe nieks te beje.
Geweunlik zin veer good, ja jao,
dan kint ‘t gaar neet baeter.
Meh houw dit leed mer op ‘ne knao,
‘t löp veur geine maeter.

Refrein:

Brök:

Meh volgend jaor dan vraoge veer de groatste componis,
de groatste zangtalente en de groatste arrangeur.
Dan zult geer d’r versjtèlt van sjtaon wie good ós leedje is.
‘t Kos dich ‘n paar cente… meh dao höbs te ouch get veur.

Refrein:

1e Couplet:

Meins doe da-s te hièl get van carnaval kins,
dan wèts te, dat fiès dat kin neet zónger prins.
Dae is ’t begin en ’t einde van al.
Benuujt wae bie ós dit jaor prins waere zal.
Kump hae mit minister of mit adjudant?
Of haet ‘r een knappe prinses aan zien hand?

Refrein:

Dao sjteit ‘r dan, de prins van ós,
noe kiek wie dae kael sjteit te sjtraole.
Dao sjteit ‘r dan, de prins van ós,
hae is door ’n ringske te haole.
Van top tot tièn joeg ‘m de sjpas door de prie.
Hae is nog neet meug, hae zit vol energie.
Dao sjteit ‘r dan, de prins van ós,
noe kiek wie dae kael sjteit te sjtraole.

2e Couplet:

In Kölle dao höbbe ze ummer get miè;
die zin mit z’n drieje en neet mit z’n twiè.
De Bauer, de Junkfrau, de prins nog d’r bie,
dat doon veer toch hièl get eenvoudiger hie.
Want zelfs al is ózze prins mer allein,
toch zinge veer same veur häöm dit refrein:

Refrein:

3e Couplet:

Op dinsdag om 12 oer sjleete veer aaf,
de prins reup nog eine kier: “driewerf alaaf!”
De zuus dat ’t einde häöm erg zjwaor vilt,
zien sjtum die sjleit euver, zien óngerlup trilt.
Dan klink: “zoa’ne goeje höb veer noats gehad”
en de prins dompelt ónger in dat werme bad.

Refrein:

Refrein:

Wo-s doe ummer get mit höbs en dich kièr op kièr verlöps;
dat is de waeg op heim aan.
Dao wo-s doe allein verdwaals en d’n tol zoa duur betaals;
dat is de waeg op heim aan.
Door d’n daag dan löps te ‘m in een mum van tied,
meh ’t sjnachs dan bis te gouw ‘n paar oer kwiet.
Wo-s doe ’s anderendaags van wèts, da-s te op de blaore zits,
dat is de waeg op heim aan.

1e Couplet:

Ich loup al enne ganse tied te dwale door de nach.
Ich bin de waeg op heim aan kwiet, dem höbbe ze verlag.
Dat houwe ze mich toch waal ‘ns maoge zègke,
In plaats van miene waeg mer om te lègke.
Dao lièt emes d’n hónd oet, ich vraog dem wie ’t zit.
Dae miensj dae deilt mich ónversjrókke mit:

Refrein:

2e Couplet:

Ich raap mich weer biejein en dink aan wie ‘t sjpraekwoord geit:
dat zaet dat d’r toch miè es eine waeg nao Roame leit.
Wae dat bedach haet, dat is ‘ne sjoane;
ich wil nao miene sjat en neet nao Roame.
Ich laot ouch miene hónd oet, dao in die däörehèk.
Meh jónges, doa sjteit tankeldraod mit sjrik!

Refrein: 2x

Refrein:

Höb ich dat? Höb ich dat, dan allenei gemis?
Noe kiek sjat! Noe kiek sjat, wie lekker dat ‘t is!
Noe veul toch wie ‘t tintelt van de kop tot in de veut.
Zèk höbbe dat nog miè luuj of bin ich allein zoa bleud?
Höb ich dat? Höb ich dat? Ich wis neet dat ‘t kós.
Meh heij ich ‘t geweite waor ich ièder d’r aan begós.

Couplet 1:

De buurman waor mit carnaval aan wintersjport verknoch.
Dat doerde tot hae in ‘t gips weer truukkaom door de loch.
Noe viert ‘r vastelaovend en hae gluif zien ouge neet.
Meh veuraan in de polonaise zingk ‘r noe dit leed:

Refrein:

Couplet 2:

Tant Fien die woort op laeftied door ‘t leefdesvuur geraak.
Wat bleek, de ware Jacob dat waor eine jónge sjnaak.
Ze veulde zich weer twintig en ze dankde Cupido
en zong ‘t oet tösje de lakes van de ligemeaux:

Refrein:

Couplet 3:

Nonk Wiel dae bleef mer sjoefte, dae haet noats d’n daag geplök.
De cente woorte opgepot, die ginge in de zuk.
Noe kiek ‘r door de hemelpaort ‘ns af en toe nao ós
en zuut ‘r ós genete reup ‘r: “heij ich dat gewós”:

Refrein:

Refrein:

Höb ich dat? Höb ich dat, dan allenei gemis?
Noe kiek sjat! Noe kiek sjat, wie lekker dat ‘t is!
Noe veul toch wie ‘t tintelt van de kop tot in de veut.
Zèk höbbe dat nog miè luuj of bin ich allein zoa bleud?
Höb ich dat? Höb ich dat? Ich wis neet dat ‘t kós.
Meh heij ich ‘t geweite waor ich ièder d’r aan begós.

Couplet 1:

De buurman waor mit carnaval aan wintersjport verknoch.
Dat doerde tot hae in ‘t gips weer truukkaom door de loch.
Noe viert ‘r vastelaovend en hae gluif zien ouge neet.
Meh veuraan in de polonaise zingk ‘r noe dit leed:

Refrein:

Couplet 2:

Tant Fien die woort op laeftied door ‘t leefdesvuur geraak.
Wat bleek, de ware Jacob dat waor eine jónge sjnaak.
Ze veulde zich weer twintig en ze dankde Cupido
en zong ‘t oet tösje de lakes van de ligemeaux:

Refrein:

Couplet 3:

Nonk Wiel dae bleef mer sjoefte, dae haet noats d’n daag geplök.
De cente woorte opgepot, die ginge in de zuk.
Noe kiek ‘r door de hemelpaort ‘ns af en toe nao ós
en zuut ‘r ós genete reup ‘r: “heij ich dat gewós”:

Refrein:

Refrein:

Tot esjgoonsdig zin v’r same,
tot esjgoonsdig kort biejein.
Nemes hoof zich nóg te sjame,
want allein is mer allein.
Tot esjgoonsdig zöl v’r zinge,
tot esjgoonsdig höb v’r tied.
En mit gooje zin, goaj veer os d’r in;
tot esjelegoonsdig is nog wiet.

Couplet 1:

De prins dae waor nóg vriegezel,
dat waor ’n probleem.
De wieze raod dae klónk al sjnel:
“kiek ‘ns óm dich heen.”
Opins trof hae ’n knappe pöl,
jóng, die waor de klós.
De prins zag “dat is geine pröl,
die laot ich neet miè lós”.

Refrein:

Couplet 2:

Zèk luuj geer wèt, ’t laeve löp
soms ’n bietje raar.
De prins dae kreeg ein op de sjlöp
‘t woort ’n prinsepaar.
Nog eder jaor tref ich die twiè,
euver sjlaon ze neet.
Al zin ze sjtrak zoa jónk neet miè,
toch klink nog sjteeds hun leed:

Refrein: 2x

Refrein:

Luuj, d’n oetsjlaag van d’n optoch kump get later,
want v’r mótte effe wachte op de gater.
Effe wachte nog… dat mót toch kinne,
want ‘t lètste laok is nog neet binne.
Luuj, d’n oetsjlaag van d’n optoch kump get later,
want v’r mótte effe wachte op de gater.
Kom, houd uch allenei get aan de praot,
Want ‘t lètste laok löp nog op sjtraot.

Couplet 1:

D’n optoch bleef mer doere, dae trok zich väöl te lank.
Dat loog aan alle laoker, die kaome neet op gank.
‘t Lètste laok dat sjting mer te dreije in de boch,
en wie ‘t dao veurbie waor sjpronge v’r gater in de loch.
‘t Saoves veur d’n oetsjlaag höb v’r oerelang gewach,
meh toen klonk ‘t verlossend woord, de president dae zag:

Refrein:

Couplet 2:

Ich bin mer oetgegange, ich mós ‘ns op de loch.
In alle heuk en gater höb ich nao dat laok gezoch.
Dao kins te dich mit kölle, zoa’n gaat dat is gewieks,
en es te ‘t te pakke höbs dan is ‘t drie kièr nieks.
Meh wie ich weer nao binne gong, de zaal waor aan de kaok.
Die houwe ‘t gehad van al ‘t wachte op dat laok.

Refrein: 2x

Couplet 1:

‘t Hièrke in d’n hemel dae haet de miensj gemaak,
en bie mien leefste maedje de goeie sjnaor geraak.
Hae haet ’t allersjoanste in dem biejein gebrach.
Tevreje achtereuver leunend haet hae toen gezag:

Refrein:

Zoa is ’t good, zoa mós te ’t laote,
houwt dao de hennekes noe mer vanaaf.
Zoa is ’t good, zoa mós te ’t laote,
dao hoof nul-komma-nieks aan biegesjaaf.
Dit is toch zoa bizonder, zoa lekker en zoa puur.
’t Allergroatste wónder van meuderke natuur.
Zoa is ’t good, zoa mós te ’t laote,
doa hoof nul-komma-nieks aan biegesjaaf.

Couplet 2:

Ich höb de vasteloavend zoa gaere es de vrouw.
Dae wat zich dat bedach haet, is eine mit “know-how”.
Gans Limburg kump noe same, gans Limburg dat is ein.
Veur eder dae ’t huère wilt zing veer noe dit refrein:

Refrein:

Couplet 3:

De carnaval, dat lekker dink en “iche, zag de gek”.
is alle goods in drieje, dus is ‘t noe perfek;
Ich raak al boete zinne en dink “wat is dit gaaf”,
meh es ich dich ‘ns sjnappe wil dan wimpels doe mich aaf.

Refrein: 2x

Refrein:

Es de sjpegel kós kalle,
nou, dan houw ich een probleem.
Dan leet hae zich óntvalle,
wat ‘r in de loup der jaore houw gezeen.
Es de sjpegel kós kalle,
luuj, dan góng ‘r noe nóg efkes in kónklaaf.
Want mien vel dat is gekreuk, mien gezich liek in een deuk,
en de sjpegel dae wèt euveral vanaaf.
Van ’t hömme mit dat laok, de gesjäörde óngerbrook,
meh gelökkig zjwieg de sjpegel wie ’t graaf.

Couplet 1:

’t Sjmörges es ich opsjtaon en veurdat ich in bad gaon,
kiek ich gauw ‘ns effe in dat dink.
Dat is waal effe sjrikke; ich hoof toch neet te pikke,
wat dae gekke sjpegel van mich vingk.
Es ich ’s aoves laat zouw weite
wat ich ‘sjmörges vreug zouw zeen,
dan waor ich ièder pleite
of góng gaaroet nörges heen.

Refrein:

Couplet 2:

De sjpegel dae is hendig, meh is ’t ouch versjtendig
dat hae van ze laeve alles zuut.
Dat dink dat wèt van wante, kint ós van alle kante.
Zoa haet ‘r wietse zat veur in de buut.
Es de sjpegel wilt gaon sjampe,
zèt ’t water extra heit.
Zoadat ‘r van de dampe
in een mum van tied besjleit.

Refrein:

Couplet 1:

Onger bie ós in de sjtraot dao zit ze aan de roet,
en es d’r boete get gebeurt kump zie häör huuske oet.
Ze kiek nao links, ze kiek nao rechs en vaeg mer mit dae kaer,
want Roete Dam is neet benuujt meh wèt toch alles gaer.

Refrein:

Roete dam-dam-dam, wèt d’r van-van-van,
die zal ’t dich ins zègke.
Want ze wèt-wèt-wèt, wie ’t zit-zit-zit,
de hoofs nieks oet te lègke.
En es zich boete get bewaeg,
dan weurt weer gauw de sjtoep gevaeg.
Roete dam-dam-dam, wèt d’r van-van-van,
die zal ’t dich ins zègke.

Couplet 2:

Onger bie ós in de sjtraot haet geine de gezèt,
omdat ‘r via Roete Dam ’t lètste nuujts al krit.
Ze lègk ’t dich omsjtendig oet in woord en in mimiek.
Een bietje van de waorheid en een bietje aangediek.

Refrein:

Couplet 3:

Onger bie ós in de sjtraot wèt eine wat d’r sjpeelt.
Van good of sjlech en sjeif of rech haet zie een prima beeld.
Ich kin die Roete Dam neet good meh zeker is ein dink:
ich weit woróm dat ónger in de sjtraot de sjtoep zoa blink.

Refrein: 2x

Refrein:

Luuj, ich weit neet wie ich loupe mót,
mit die vaer, vaer, vaer in de …
Ouch ‘t zitte en ‘t liegke dat geit ‘n bietje rot,
mit die vaer, vaer, vaer in de …
Jao, ich bin gruètsj op die vaer en veul mich miljonair,
meh zouws te wille vraoge: “heij wo houws te ze gaer?”
Want ich weit neet wie ich loupe mót,
mit die vaer, vaer, vaer in de …

Couplet 1:

Omdat ich zoa geweldig bin
krieg ich väöl complimente.
En pluimpjes dao grosseer ich in,
nog miè es in de cente.
De luuj die kieke op nao mich,
ze zègke: “doe bis good!
Veer höbbe nog ‘n vaer veur dich,
meh neet veur op d’n hood.”

Refrein:

Couplet 2:

Ich houd van ‘ne leuke sjtunt
en ouch van gekke fratse.
Meh jong, dit is ‘t hoagtepunt;
die vaer tössje de batse.
‘t Zjweit dat sjteit mich op de prie,
‘t jeuk mich en ‘t pietsj.
Ach, waor die vaer mich nondepie
mer langs de naas geglietsj.

Refrein: 2x

Couplet 1:

Lèts waor ich bie d’n dokter, dae deilde mich toen mit:
“Ich gluif dat in dien gene ‘n unske humor zit.
Dat haet dich flink te pakke, dat lièt dich neet miè los.
Ich zouw ouch gaar neet weite was doe zonder humor mós.”

Refrein:

Heij höbs te ’t al gezeen?
Ich höb ’n unske humor.
Ich kiek lachend om mich heen;
ich höb ’n unske humor.
Dat kriet hièl get sympathie,
dao kómme kilo’s mit versjtand toch gaar neet bie.
En ich weit es doe een wiets verköps,
da-s te ouch een unske humor höbs.

Couplet 2:

Mit carnaval is humor ‘t leefste wat me zuut,
in zale en cafékes, op sjtraot en in de buut.
Dat unske lièt ós lache, dus gaef ich ’t ruum baan.
Sjtrak löp de ganse tent achter mien unske humor aan.

Refrein:

Couplet 3:

Ins gaon ich nao d’n hemel, dan geit ’t unske mit,
zoadat ich dan daobaove neet in mien eentje zit.
En es d’n hemel sjöddelt kint dat gein wónder zin.
Dat is mien unske humor, dat sjödt Petrus nóg ein in.

Refrein: 2x

Refrein:

Veer trèkke weer de groate brook aan,
en haole oet de kas, de groatste die ós pas.
Veer trèkke weer de groate brook aan,
van besjeije zin höbbe veer gein las.
Veer zègke: ’t mót lukke, veer zègke: ’t kump good.
Sjtrak zit v’r mit de sjtukke van al dae euvermood.
Veer trèkke weer de groate brook aan,
en haole oet de kas, de groatste die ós pas.

Couplet 1:

Veer wolle op kónkoer gaon noa ‘t LVK
en trokke mit bravour ’n leedje oet de la.
Zoa zoog v’r ós al sjtaon in de finale,
meh hoofde neet te gaon dus dat waor bale.
De jury zag: “heij jónges…, dat dingk haet kop noch sjtaart”.
Ach houw veer ós dat geld veur 1000 kaarte mer besjpaart.

Refrein:

Couplet 2:

De wage veur d’n optoch waor te zjwaor belas,
en bie d’n ièsjte boch toen góng ‘r door zien as.
De wiele waor v’r kwiet dus mós v’r drage;
geluif dat ich de sjiet kreeg van dae wage.
De jury zag: “heij jónges…, zoa’n dingk dat gaar neet löp,
geer sjnap waal dat g’r dit jaor weer d’n ièsjte pries neet höb.

Refrein: 2x

Couplet 1:

De maot van ’t laeve is sevetig jaor
en es te hièl sjterk bis tachtig.
En vraog me mich wo ich die jaore dan waor,
dan zègk ich “mien Limburg waor prachtig!
De glooiende heuvels, de bosj en de heij;
dit land van cultuur en fólklaore.
’t Pilske, ’t Aelske, ’t huèrt allebei,
bie dit land wo ich bin gebaore”.

Refrein:

Want in Limburg sjtóng mien weeg
en dao blief ich gaon en sjtaon.
Van ’t ièsjte laevesleech,
tot d’n allerlètste aom.
Dae wat wiet is weggewaes
dae wèt ouch: de welt is sjoan.
Meh hae knipoug es te zaes:
“Oos provincie sjpant de kroan”.

Couplet 2:

’n Kruuts of kapelke op edere hook,
getuug van ’t riek Roamse laeve.
En carnavalsvierdesj van Eijsde tot Mook,
zin gruètsj op wat hun is gegaeve.
Soms twiefel ich ins wat mit Limburg gebeurt,
of wat ós de toekoms zal bringe.
Dan dink ich neet lang en ich zeuk nao de weurd,
die ich altied weer zal zinge:

Refrein:

Brök:

Laot os hie mer blieve, in dit land van Maas en Geul.
Limburg, de provincie, nao mien hart, nao mien geveul.

Refrein:

Refrein:

Jao Floor, dat is ’n bellefleurke
van zoa’n 21 jaor, dónker ouge, dónker haor.
Haet Floor op eder wang ’n kleurke,
dan kriet ’t mannehart ’t tóch zoa zjwaor.
En al höb v’r nieks mit Floor, ’t haet ós toch waal door;
Zuug ‘m kieke mit dae blik
van “jonges, zeet g’r nóg good sjnik”.
Floor, dat is ’n bellefleurke,
dat is tóch helder, dat is klip en klaor.

Couplet 1:

Bie ós dao woont ‘n maedje,
nóg sjoaner es ’n plaetje.
Ich kin ‘m good, ’t sjrief zich Floor.
Wilt geer ‘ns kómme kieke,
en euge blik verrieke;
ich gaef uch zien adres waal door.
Meh es g’r kómp dan zègk ich uch besjeid,
dat veur die deur een file sjteit.

Refrein:

Couplet 2:

Kómp geer uch vergewisse,
g’r kint de plaats neet misse.
’t Dörp löp oet, de sjtraot sjtruimp vól.
Veer kieke vól verlange,
nao ouge, mónd en wange;
jao, Floor bringk ós de kop op hól.
En alle mansluuj zègke zie aan zie:
“hie sjtaon v’r gaer veur in de rie.”

Refrein:

Couplet 1:

Geer wèt, veer make werk van sjport en van cultuur.
En same zin v’r sjterk, dus kóm bie ós besjtuur.
Ich höb mich laote sjtrikke en ren van hot nao haar;
Van carnaval nao voetbalveld, van kèrk nao fanfaar.

Refrein:

Welke patsj, welke patsj höb ich dan noe weer op?
Sjteit “fanfare”, “Raod van èllef” of “Geliënde” d’r op?
Welke patsj, welke patsj höb ich dan noe weer op?
Vertèl ‘t, angesj löp ‘t in de sop.
Is ‘t ‘ne mijter of een mötsj, glad of get geblötsj,
heukig, rond of sjpits, modern of ouwerwèts?
Welke patsj, welke patsj höb ich dan noe weer op?
Ich höb hièl get aan de kop.

Couplet 2:

De broewerie nóg belle, ’t fiès sjteit veur de deur.
Nóg gauw mit läötjes helle, “weurt geer ouch donateur?”
Nóg faxe en kopiëre, dae paperasse-troep,
dae haol ich sjtrak dan zelf es oud-pepier weer van de sjtoep.

Refrein:

Couplet 3:

En dan de vastelaovend, dao bin ich aan versjlaaf,
de luuj doon edere aovend de patsj weer veur mich aaf.
Ze vraoge mich: “heij, jöngsjke, alweer van de partie,
wie-s doe dat ummer fliks, dao kómme v’r mit de patsj neet bie.

Refrein: 2x

Refrein:

Es ich dien ouge zeen bin ich verlaore,
es ich dien möndje puèn bin ich verkoch.
Leve sjat, doe bis get sjoans gewore,
jao, nao dich höb ich mien laeve lang gezoch.
En zoa geit d’n hemel aope,
diene lach dae maak mich toch zoa blie.
Es ich ’s aoves laat gaon sjlaope,
sjtaon dien ouge en dien möndje mich nóg bie.

Couplet 1:

Jaorelang höb veer ós al neet miè gezeen,
v’r waore kinger in de greuj.
Meh nao d’n ièsjte blik kin ich neet óm dich heen,
noe is de bloom in volle bleuj.
Ich höb die bloom geplök,
ze zègke: “wat een sjtök.”
Ich höb gewach en noe höb ich gelök.

Refrein:

Couplet 2:

Al d’n tied waor ich es vriegezel allein,
ich wós neet wat verleef zin is.
Meh sjattebout, noe zin v’r mit z’n twiè biejein,
noe weit ich wat ich höb gemis.
Och, heij ich es ’t kós,
dat ièder al gewós.
Nou ja, de zuus, ’t löp vanzelf los.

Refrein: 2x

Couplet 1:

In Arensgenhout liek ’n hièl klein caféke,
op d’n hook van de Mèswaeg en de Depesjtraot.
“Van Oppe” en “Sjpaetjes” zin al jaore geweke,
meh dit is gebleve en ’t kin dao gein kaod.
Es te binnekumps dinks te: “haet d’n tied sjtilgesjtange?
gein verwerming, geine koffie, ouwerwèts meubilair”,
meh toch zin v’r door Fiennie ummer gasvrie óntvange,
en ièrlik is ièrlik, v’r kómme d’r gaer.

Refrein:

Bis doe nóg gewaes bie Fiennie van Packbeer,
in de café, in ’t zaelke, dao waor dèk get los.
Lèt op was te zaes euver Fiennie van Packbeer,
want door al die jaore is dat ’n sjtökske van ós.

Couplet 2:

Eed’re zaoterdigaovend klinke kopere klanke,
van fanfare Sint-Clemens, ze galme nóg nao.
Veur die honderde kière wil v’r Fiennie bedanke,
want väöl is verangerd, meh ’t thoeshónk bleef dao.
Mit Sint-Clemensfiès vreuger; me sjlachde ’n verke,
dat woort dan gedeild door fanfaar en donateusj.
En wat Fiennie waardeerde kós te altied waal merke;
mit de pries van ’t pilske bleef ’t mild veur de beusj.

Couplet 3:

’t Is jaore geleje dat bie Fien woort gekeigeld,
van de café nao de zaal in, zoa leep toen de baan.
En och, menige werper is op heim aan gesjeigeld,
want ’t voch van ’t zjweite kaom op de barkruk weer draan.
Veur de buurt, de doevepiete, de majorettes van de drumband,
bie Fiennie waor plaats veur eder leefhöbberie.
Es ’t knepkesbal óm waor en doe gedans houws veur vief cent,
klónk es de deur in ’t sjlaot veel: “goeienaovend en merci”.

Couplet 4:

Kiek ’n klein gruupke kaartesj, zit op zóndig ’t sjmörges,
ze lieke te vechte veur edere sjlaag.
En de jónges van Lumpes die vergaete hun zörge
es ze efkes óntsjnappe aan de waan van d’n daag.
Dat veer romantisere, dat zult geer mesjien vinge,
eder feit weurt get sjoaner, gekleurd door d’n tied.
Meh laot ós mer gewaere, laot ós noe mer zinge,
zoa raak v’r die beelde van vreuger neet kwiet.